Λόγω της απεργιακής κινητοποίησης...αγάπησε με σήμερα..

Τα Βλεφαρίσματα... αγαπάνε ποιητικά την κίνηση στους δρόμους...

Οδηγάω κουρασμένη

Λεωφόρο Κηφισίας

Κάθε μέρα εγκλωβισμένη

Σε λεωφόρους φασαρίας

Μα η σκέψη σου με κάνει

Πάντα να χαμογελαω

Και όλα αγάπη μου γλυκιά

Όλα τα ξεχναω

Και σου λέω πάντα

Πάντα τα ίδια λόγια

Πως παλάτια κάνεις

Της ζωής μου τα υπόγεια

δεν είναι πως δεν μπορώ

απλά δε θέλω

δε θέλω να ζω χωρίς εσένα

γιατί δεν έχει νόημα η ζωή

δεν είναι πως δεν μπορώ

απλά δε θέλω

να ακούω άλλον κανένα

μόνο ό,τι πεις εσύ

με τη δική σου τη φωνή

είμαι μόνη μου στο σπίτι

ερημιά μελαγχολία

η φωνή σου πως μου λείπει

τη ψάχνω στη φασαρία

που ακούω έξω στο δρόμο

όλα γύρω σου γυρνάνε

ζω για σένα μόνο

Και σου λέω πάντα

Πάντα τα ίδια λόγια

Πως παλάτια κάνεις

Της ζωής μου τα υπόγεια

Είναι χαμένη η μέρα που δεν γέλασες