Όταν ο Αριστοτελικός Όμιλος συνάντησε το βλέμμα του Ηνιόχου στους Δελφούς

Τα Βλεφαρίσματα είχαν την τιμή να βρίσκονται για την Ευρωπαϊκή Νύχτα Μουσείων στους Δελφούς, στον "Ομφαλό της γης" όπως θέλουν όλους να αποκαλούν την γεμάτη ενέργεια πόλη. Μαζί με την όμορφη παρέα του Αριστοτελικού Ομίλου Αθηνών έτυχαν να συναντήσουν το επιβλητικό βλέμμα  του Ηνιόχου στο Μουσείο των Δελφών και να περιηγηθούν στις γύρω περιοχές.

 

Το δοκίμιο του Γιώργου Σεφέρη για τους Δελφούς μου άνοιξαν τα φτερά σαν τους μυθικούς αετούς που άφησε ο Δίας να πετάξουν από τις δύο άκρες του κόσμου, ανάμεσα στις Φαιδριάδες Πέτρες:

"Ο μύθος μπορεί να σημαίνει πως οι σκοτεινές δυνάμεις είναι το προζύμι του φωτός, πως όσο πιο έντονες είναι, τόσο πιο βαθύ γίνεται το φως όταν τις κυριαρχήσει. Και συλλογίζεται κανείς πως αν το τοπίο των Δελφών πάλλει από μια τέτοια εσωτερική μαρμαρύγη, είναι γιατί δεν υπάρχει ίσως γωνία στη γη μας που να ζυμώθηκε τόσο πολύ από τις χθόνιες δυνάμεις από το απόλυτο φως"

Γενικώς το τοπίο των Δελφών, τα μνημεία, το μουσείο με τον αυστηρό Ηνίοχο, οι πηγές τις Κασταλίας, δεν είναι απλά ένας σπουδαίος αρχαιολογικός χώρος αλλά γίνεται ο λόγος να αλλάξουμε προς το καλύτερο την στάση ζωής που είχαμε ως σήμερα.

Ανεβαίνοντας το πλακόστρωτο αφήνουμε αριστερά τον Θησαυρό των Αθηναίων ενώ ο Θεός Ήλιος κοκκινίζει την επιδερμίδα μας και ψάχνουμε να βρούμε έναν ίσκιο κάτω από τα ασημί φύλλα των λιόδεντρων για να θαυμάσουμε την τέλεια αρμονία του πολιτισμού και της φύσης.

Παραπάνω προς τον ναό του Απόλλωνα, οι κίονες παραμένουν όρθιοι απέναντι στους θυελλώδεις αιώνες, ενώ μοιάζουν με πιόνια στην σκακιέρα της ανθρώπινης σκέψης.  Εδώ θα πρέπει να θυμηθούμε κάποια από τα δελφικά παραγγέλματα: "ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ", "ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ", "ΜΕΤΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝ".

Για όσους θέλουν να θυμηθούν και τα υπόλοιπα από τα 70 θα σας παραπέμψω στην επίσημη σελίδα του Δήμου Δελφών www.delphi.gr/ στο λινκ με τα δελφικά παραγγέλματα:  delphi.gr/δελφικα παραγγέλματα

Οι ξαπλωμένες στην γη εντυπωσιακές πέτρες διασώζουν την μουσική της ενέργειας που μέσα από το νερό και τους ατμούς ξεπρόβαλε μέσα από την μάνα γη από μια ρωγμή της στεριάς.  Οι άνθρωποι ακουμπούσαν το κεφάλι τους στην γη, τους έπαιρνε ο ύπνος και η Μεγάλη Μητέρα τους μιλούσε στα όνειρά τους:

"Πρώτα δοξάζω απ' τους Θεούς στη δέησή μου την πρωτομάντισσα τη Γή..." λέει ο Αισχύλος στις Ευμενίδες.

Εδώ το φως είναι παντοκράτωρ.  Έτσι έγινε ο θεός της αρμονίας ο Απόλλωνας, κυρίαρχος εδώ.  Σκότωσε τον Πύθωνα, τον γιο της Μεγάλης Μητέρας και εγκαταστάθηκε εκείνος πάνω από την ιερή ρωγμή της γης, για να αποκαλύπτει εκείνος τα μελλούμενα στους θνητούς μέσω της Πυθίας και των ιερέων του

Αν θέλετε με την εύνοια της Πυθίας να πάρετε τον χρησμό σας, η σελίδα έχει μεριμνήσει και για αυτό.  Με μια διασκεδαστική εφαρμογή παίρνεται τον διφορούμενο χρησμό της Πυθίας.  Το μαντείο των Δελφών βρίσκεται στο όρος Παρνασσός αφιερωμένο στον θεό  Απόλλωνα.  Πάρτε τον δικό σας χρησμό κάνοντας κλικ στην αρχική σελίδα πάνω αριστερά στο "Λάβε Χρησμό" και ακολουθήστε τις οδηγίες. Όλη η ιστορία του Ελλαδικού χώρου έλαβε αυτό τον χρησμό, πέρασε από τον τρίποδα δίπλα στην ρωγμή που καθόταν η Πυθία μασουλώντας φύλλα δάφνης. και έλεγε τα μελλούμενα.

Πιο πάνω είναι το θέατρο που κτίστηκε από τους βασιλείς του ελληνιστικού βασιλείου της Περγάμου τον 2ο αιώνα πχ.  Αυτή την επιτομή του ελληνικού πολιτισμού που συμβολίζουν οι Δελφοί είχε στον "αλαφροΐσκιωτο" νου του ο εξαιρετικός Άγγελος Σικελιανός και η συμπαραστάτριά του Εύα Πάλμερ, όταν προσπάθησαν στις αρχές του προηγούμενου αιώνα να ξαναθυμίσουν τη Δελφική Ιδέα με τις γιορτές σε αυτό το θέατρο.

Στο μουσείο παρακολουθούσα το πραγματικά γεμάτο ψυχή βλέμμα του Ηνιόχου, που με κεραυνοβολούσε και με έκανε να αδειάζω και να γεμίζω ξανά με θέληση.  Η συνάντησή μας ήταν μοιραία σε μια στιγμή που χρειαζόμουν το σθένος που μου έγνεφαν η ματιά του.  Μια ματιά που φαινόταν να σε παρακολουθεί όπου και να στεκόσουν.  

Ο Ηνίοχος είναι μοναδικός τόσο για το γεγονός ότι είναι το πρώτο αρχαίο χάλκινο άγαλμα μεγάλων διαστάσεων που είχε βρεθεί ως το 1896 από τους Γάλλους ανασκαφείς όταν κύλησε από τις Φαιδριάδες μέσα από τους βράχους.  Ακόμη και κει βγήκε νικητής και το αποφασιστικό βλέμμα του με ακολουθεί ακόμη και τώρα που γύρισα στην Αθήνα.

Να μην ξεχάσω φυσικά τους δύο Κούρους, το ορφικό αυγό που ονομάζουν "ομφαλό της γης" και την επιβλητική Σφίγγα, εκθέματα τα οποία στο σύνολο κάνουν το μουσείο, ένα από τα πιο αξιοσημείωτα στον κόσμο.

Την 2η και τελευταία μέρα, η εκδρομή μας είχε την χαρά να υποδεχτεί το μέλος μας κο Στάθη Βαλά, ο οποίος είχαμε την τιμή να μας πει μερικά λόγια στην Κρύα της Λειβαδιάς για το Ασκληπιείο που βρισκόταν εκεί, στις όχθες του ποταμού της Έρκυνας όπου βρισκόταν το μαντείο του Τροφωνίου Διός. Στην 15λεπτη διάλεξη μας τόνισε ότι ο Ασκληπιός και ο Τροφώνιος ήταν αδέλφια. Η δε ροή των υδάτων που πάντα πηγάζουν από τον Βορρά δημιουργούν ηλεκτρομαγνητικά πεδία που έχουν θεραπευτική επίδραση στο ανθρώπινο σώμα.  Φυσικά μας είπε να ρωτήσουμε και ένα φαρμακοποιό να μας πει τις διαφορές μεταξύ νόσου, ασθενείας και αρρώστιας. "Ανάθεμα αν σας πει" μας είπε χαριτολογώντας.  Σοβαρή είναι η νόσος  η ασθένεια ότι δεν έχει κάποια σθένη ο οργανισμός ενώ η αρρώστια σημαίνει ότι το σώμα δεν έχει ρώστη δεν είναι εύρωστο. 

Άξιζε να περπατήσουμε όλη την περιοχή μέχρι το πέτρινο γεφύρι μέσα σε ένα πανέμορφο τοπίο μέσα από πλατάνια, πηγές και πέτρα ενώ μπορέσαμε να πιούμε από το πολύ καθάριο και δροσερό νερό των πηγών

Kαταλήξαμε τελικά για φαγητό να τρώμε πέστροφα στον Ορχομενό και κάνοντας μια στάση για να πάρουμε φρέσκιες πέστροφες επιστρέψαμε γεμάτοι στην Αθήνα, υποσχόμενοι για μια παρόμοια εκδρομή με την νέα χρονιά.

Θέλω να ευχαριστήσω θερμά τον Γιώργο, που κουράστηκε τόσο για να διοργανώσει την εκδρομή.

Είναι χαμένη η μέρα που δεν γέλασες 

Συντάκτης: Μαρία Κάπα

Επίσημη σελίδα: www.delphi.gr/       youtube.com   /  travelphoto.gr/krya-kria-livadia-livadeia/