Τα Βλεφαρίσματα αναλύουν ένα φαινόμενο της εποχής μας που είναι η κατά φαντασία πριγκίπισσες. Από μικρές στην οικογένεια τους συμπεριφερόταν σαν κάτι το ξεχωριστό. Κάτι η ευημερία των προηγουμένων δεκαετιών, κάτι τα ενοχικά σύνδρομα των μαμάδων για μια μία χειραφέτηση που οι ίδιες δεν έζησαν ποτέ, κάτι τα ενοχικά σύνδρομα των μπαμπάδων που δεν αφιέρωσαν αρκετό χρόνο με τις κόρες τους είναι οι κύριες αιτίες της δημιουργίας αυτού του κοινωνικού φαινομένου. Ένας άλλος παράγοντας που συνετέλεσε είναι το ολιγομελές της νεοελληνικής οικογένειας. Άλλο είναι να είσαι το μοναδικό παιδί στην οικογένεια και άλλο είναι η οικογένεια να έχει 5 παιδιά που ήταν ένας συνήθης αριθμός τα παλαιότερα χρόνια.
Οι μοντέρνες Ελληνίδες πριγκίπισσες δεν προέρχονται κατά ανάγκη από τζάκια και πλούσιες οικογένειες. Τις περισσότερες φορές ανήκουν στα μικρομεσαία και στα κατώτερα κοινωνικά και οικονομικά στρώματα. Φτωχοί μεροκαματιάρηδες οι γονείς τους που δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί και που στερούνται τα πάντα για να μην λείψει από την μικρή τους πριγκίπισσα η τελευταία έκδοση του iPhone.
Οι πριγκίπισσες αυτές ζουν σε βασιλικά ανάκτορα και έχουν ένα πλήθος αυλικών που τους κάνουν τεμενάδες. Η μαμά και ο μπαμπάς και καμία φορά και οι υπόλοιποι φίλοι και συγγενείς είναι οι πιστοί τους υπήκοοι . Έχουν γαλουχηθεί με την ιδέα ότι όλα τους ανήκουν και δεν έχει καμία σημασία η γνώμη του οποιουδήποτε άλλου, αφού ούτως ή άλλως σε αυτές αξίζουν τα καλύτερα καθώς περιμένουν την άφιξη του πρίγκιπα με την χρυσή πανοπλία και το λευκό άλογο. Έχουν και φίλες που τους καλλιεργούν αυτή την εικόνα, επειδή και οι φίλες τους σκέφτονται παρομοίως και έτσι οι κατά φαντασία πριγκίπισσες ανταλλάσσουν μεταξύ τους γαλαζοαίματες φιλοφρονήσεις και επιβεβαιώνουν την βασιλική τους καταγωγή.
Η κατάσταση συνήθως είναι μη ανατρέψιμη και αναστρέψιμη για τις φαντασμένες πριγκίπισσες. Η οποιαδήποτε χειρωνακτική εργασία τους είναι τελείως άγνωστη καθώς αγνοούν πλήρως βασικές εργασίες των οικιακών εργασιών. Δεν σκουπίζουν, πλένουν, ξεσκονίζουν, ράβουν ή σιδερώνουν και ότι άλλο έκανε (και εξακολουθεί να κάνει) η μητέρα τους και γενικότερα οι γυναίκες των προηγούμενων δεκαετιών. Από δε μαγειρική έχουν μαύρα μεσάνυχτα. Η μόνη πιθανή σωτηρία τους είναι οι σφαλιάρες που θα τους ρίξει η ζωή και πιθανώς να τις προσγειώσει ανώμαλα στην σκληρή πραγματικότητα. Συνήθως όμως η σύγχρονη κατά φαντασία πριγκίπισσα είναι τελείως κατεστραμμένη και δεν σώζεται καθώς δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ, «αμαρτίαι γονέων παιδεύουσι τέκνα». Άμα η μαμά της έφερνε κάθε μέρα το πρωινό στο κρεβάτι και φρόντισε να την μεγαλώσει σαν αγόρι είναι δύσκολο αυτό να αλλάξει στην πορεία.
Πολλές φορές οι Ελληνίδες πριγκιπέσες σπουδάζουν και εργάζονται, το σπίτι όμως δεν ‘βλέπει’ τα χρήματα τους καθώς ο μισθός τους δεν φτάνει για να καλύψει την βενζίνη και τα προσωπικά τους έξοδα. Το αντιπροσωπευτικό αυτοκίνητο που συνήθως οδηγούν είναι το Smart δώρο του μπαμπά για την αποφοίτηση τους ή για την πρώτη τους δουλειά για να πηγαίνουν στο γραφείο καθόσον πριγκίπισσες και ΜΜΕ δεν πάνε μαζί.
Οι αισθηματικές τους σχέσεις καρκινοβατούν καθώς έχουν μάθει μόνο να παίρνουν και όχι να δίνουν. Μιλούν για αγάπη αλλά στην πραγματικότητα αναζητούν τον πρίγκιπα (ή βάτραχο δεν έχει σημασία) που θα συντηρήσει την υπάρχουσα κατάσταση και το πριγκιπικό τους στάτους. Επειδή όμως στην εποχή μας οι πριγκίπισσες πολλές τα δε κορόιδα λίγα οι περισσότερες εξ αυτών μένουν στο ράφι είτε απευθείας είτε μετά από ένα αποτυχημένο γάμο ύστερα από τον οποίο επιστρέφουν στο γνώριμο βασίλειο της πατρικής τους κατοικίας. Υπάρχουν βέβαια και κάποια κορόιδα που θα τις ανεχτούν μια ζωή κυρίως εξ αιτίας των παιδιών.
Η σχέση τους με τα παιδιά είναι προβληματική καθώς δεν αντέχουν τις ευθύνες και όπως προαναφέραμε δεν ξέρουν και δεν θέλουν να δίνουν αλλά μόνο να παίρνουν. Αν υπάρχει καμία μαμά ή πεθερά για να ‘βοηθάει’ τότε μπορεί να κάνουν κάνα δυο μικρά πριγκιπόπουλα ή άλλες μικρότερες και πιο κακομαθημένες πριγκίπισσες.
Κάπως έτσι σβήνει το αρχαίο και δοξασμένο έθνος των Ελλήνων. Ένα έθνος που στηρίχθηκε χιλιετίες ολόκληρες στην γυναίκα μάνα και σύζυγο και χάνεται από μια μόνο γενιά κακομαθημένων – καλομαθημένων κατ’ φαντασία πριγκιπισσών.
Οι μοντέρνες Ελληνίδες πριγκίπισσες δεν προέρχονται κατά ανάγκη από τζάκια και πλούσιες οικογένειες. Τις περισσότερες φορές ανήκουν στα μικρομεσαία και στα κατώτερα κοινωνικά και οικονομικά στρώματα. Φτωχοί μεροκαματιάρηδες οι γονείς τους που δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί και που στερούνται τα πάντα για να μην λείψει από την μικρή τους πριγκίπισσα η τελευταία έκδοση του iPhone.
Οι πριγκίπισσες αυτές ζουν σε βασιλικά ανάκτορα και έχουν ένα πλήθος αυλικών που τους κάνουν τεμενάδες. Η μαμά και ο μπαμπάς και καμία φορά και οι υπόλοιποι φίλοι και συγγενείς είναι οι πιστοί τους υπήκοοι . Έχουν γαλουχηθεί με την ιδέα ότι όλα τους ανήκουν και δεν έχει καμία σημασία η γνώμη του οποιουδήποτε άλλου, αφού ούτως ή άλλως σε αυτές αξίζουν τα καλύτερα καθώς περιμένουν την άφιξη του πρίγκιπα με την χρυσή πανοπλία και το λευκό άλογο. Έχουν και φίλες που τους καλλιεργούν αυτή την εικόνα, επειδή και οι φίλες τους σκέφτονται παρομοίως και έτσι οι κατά φαντασία πριγκίπισσες ανταλλάσσουν μεταξύ τους γαλαζοαίματες φιλοφρονήσεις και επιβεβαιώνουν την βασιλική τους καταγωγή.
Η κατάσταση συνήθως είναι μη ανατρέψιμη και αναστρέψιμη για τις φαντασμένες πριγκίπισσες. Η οποιαδήποτε χειρωνακτική εργασία τους είναι τελείως άγνωστη καθώς αγνοούν πλήρως βασικές εργασίες των οικιακών εργασιών. Δεν σκουπίζουν, πλένουν, ξεσκονίζουν, ράβουν ή σιδερώνουν και ότι άλλο έκανε (και εξακολουθεί να κάνει) η μητέρα τους και γενικότερα οι γυναίκες των προηγούμενων δεκαετιών. Από δε μαγειρική έχουν μαύρα μεσάνυχτα. Η μόνη πιθανή σωτηρία τους είναι οι σφαλιάρες που θα τους ρίξει η ζωή και πιθανώς να τις προσγειώσει ανώμαλα στην σκληρή πραγματικότητα. Συνήθως όμως η σύγχρονη κατά φαντασία πριγκίπισσα είναι τελείως κατεστραμμένη και δεν σώζεται καθώς δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ, «αμαρτίαι γονέων παιδεύουσι τέκνα». Άμα η μαμά της έφερνε κάθε μέρα το πρωινό στο κρεβάτι και φρόντισε να την μεγαλώσει σαν αγόρι είναι δύσκολο αυτό να αλλάξει στην πορεία.
Πολλές φορές οι Ελληνίδες πριγκιπέσες σπουδάζουν και εργάζονται, το σπίτι όμως δεν ‘βλέπει’ τα χρήματα τους καθώς ο μισθός τους δεν φτάνει για να καλύψει την βενζίνη και τα προσωπικά τους έξοδα. Το αντιπροσωπευτικό αυτοκίνητο που συνήθως οδηγούν είναι το Smart δώρο του μπαμπά για την αποφοίτηση τους ή για την πρώτη τους δουλειά για να πηγαίνουν στο γραφείο καθόσον πριγκίπισσες και ΜΜΕ δεν πάνε μαζί.
Οι αισθηματικές τους σχέσεις καρκινοβατούν καθώς έχουν μάθει μόνο να παίρνουν και όχι να δίνουν. Μιλούν για αγάπη αλλά στην πραγματικότητα αναζητούν τον πρίγκιπα (ή βάτραχο δεν έχει σημασία) που θα συντηρήσει την υπάρχουσα κατάσταση και το πριγκιπικό τους στάτους. Επειδή όμως στην εποχή μας οι πριγκίπισσες πολλές τα δε κορόιδα λίγα οι περισσότερες εξ αυτών μένουν στο ράφι είτε απευθείας είτε μετά από ένα αποτυχημένο γάμο ύστερα από τον οποίο επιστρέφουν στο γνώριμο βασίλειο της πατρικής τους κατοικίας. Υπάρχουν βέβαια και κάποια κορόιδα που θα τις ανεχτούν μια ζωή κυρίως εξ αιτίας των παιδιών.
Η σχέση τους με τα παιδιά είναι προβληματική καθώς δεν αντέχουν τις ευθύνες και όπως προαναφέραμε δεν ξέρουν και δεν θέλουν να δίνουν αλλά μόνο να παίρνουν. Αν υπάρχει καμία μαμά ή πεθερά για να ‘βοηθάει’ τότε μπορεί να κάνουν κάνα δυο μικρά πριγκιπόπουλα ή άλλες μικρότερες και πιο κακομαθημένες πριγκίπισσες.
Κάπως έτσι σβήνει το αρχαίο και δοξασμένο έθνος των Ελλήνων. Ένα έθνος που στηρίχθηκε χιλιετίες ολόκληρες στην γυναίκα μάνα και σύζυγο και χάνεται από μια μόνο γενιά κακομαθημένων – καλομαθημένων κατ’ φαντασία πριγκιπισσών.
Είναι χαμένη η μέρα που δεν γέλασες
Συντάκτης: Αθηναίος Πολίτης
Δημοσίευση σχολίου
Μας βλεφάρατε; Πείτε μας την άποψή σας...